Poeme : Dessine Moi Une Chaussette

Dessine moi une paire de chaussette
Parce que c’est chouette les chaussettes
C’est plein de trou
Et c’est très doux

Dessine moi une chaussette
Que je me l’enfile jusqu’au cou
Pour ne plus rien voir du tout
Je suis bête comme mes pieds
Alors autant ne plus le cacher

Dessine moi une chaussette
D’une profondeur abyssale
Au niveau de mon moral
Et puis si un jour elle pue
On en fera un bon petit jus

Dessine moi une paire de chaussette
Parce que c’est chouette les chaussettes
C’est plein de trou
Et c’est très doux

Dessine moi une chaussette
Parce que c’est plus facile qu’un mouton
Je veux qu’elle soit en laine pas en coton
N’oublie que je suis une grosse pointure
Et qu’à ton pied je ne suis pas ta chaussure

Dessine moi une chaussette
Avant de partir sur ta planète
D’aller tout la bas vers la fête
De me laisser tomber sur la tête
Comme une vieille chaussette

Dessine moi une paire de chaussette
Parce que c’est chouette les chaussettes
C’est plein de trou
Et c’est très doux

desinə mwa ynə pεʁə də ʃosεtə
paʁsə kə sε ʃuεtə lε ʃosεtə
sε plɛ̃ də tʁu
e sε tʁε du

desinə mwa ynə ʃosεtə
kə ʒə mə lɑ̃filə ʒysko ku
puʁ nə plys ʁjɛ̃ vwaʁ dy tu
ʒə sɥi bεtə kɔmə mε pje
alɔʁz- otɑ̃ nə plys lə kaʃe

desinə mwa ynə ʃosεtə
dynə pʁɔfɔ̃dœʁ abisalə
o nivo də mɔ̃ mɔʁal
e pɥi si œ̃ ʒuʁ εllə pɥ
ɔ̃n- ɑ̃ fəʁa œ̃ bɔ̃ pəti ʒy

desinə mwa ynə pεʁə də ʃosεtə
paʁsə kə sε ʃuεtə lε ʃosεtə
sε plɛ̃ də tʁu
e sε tʁε du

desinə mwa ynə ʃosεtə
paʁsə kə sε plys fasilə kœ̃ mutɔ̃
ʒə vø kεllə swa ɑ̃ lεnə pa ɑ̃ kɔtɔ̃
nubli kə ʒə sɥiz- ynə ɡʁɔsə pwɛ̃tyʁə
e ka tɔ̃ pje ʒə nə sɥi pa ta ʃosyʁə

desinə mwa ynə ʃosεtə
avɑ̃ də paʁtiʁ syʁ ta planεtə
dale tu la ba vεʁ la fεtə
də mə lεse tɔ̃be syʁ la tεtə
kɔmə ynə vjεjə ʃosεtə

desinə mwa ynə pεʁə də ʃosεtə
paʁsə kə sε ʃuεtə lε ʃosεtə
sε plɛ̃ də tʁu
e sε tʁε du