Poeme : La Valse Des Vieux

Une mélodie,
Un espace si petit soi-t-il,
Voilà aujourd’hui son domaine.
Sa vie, ses souvenirs valsent dans sa tète, dans son âme,
Elle la tient fermement contre son cœur.
La nuit, elle l’enfouie furtivement sous son oreiller,
Ce n’est pas sa fortune ni son honneur qu’elle dissimule de la sorte,
Seulement la clef de son passé.

Elle y pense, elle l’aime encore.
De son sourire, elle en rêve chaque nuit,
De son odeur, elle en a garder un souvenir étrange.
Le prier, chaque instant elle le fait,
Mais jamais son visage ne revient à elle,
Alors pour ne pas oublier, ne pas se culpabiliser d’être encore là,
Elle sort de derrière cette porte, un de ses trésors qu’elle garde avec soin.

Une photo, un foulard, un porte-clef, de petites choses qui lui rappelle !
Lui rappelle qu’elle à eu une vie,
Lui rappelle qu’elle à aimer,
Lui rappelle qu’elle fut aimer,
Lui rappelle qu’elle à existé,
Lui rappelle que les traces de la vie se voient sur son visage, dans son cœur.
Alors sa clef en main, chaque jours, chaque heure,
Elle ouvre ce petit meuble installé dans cette petite chambre,
Situé dans cet endroit qui n’est pas chez elle.

C’est tous ce qu’il lui reste de sa vie, cette boite en bois,
On lui a tous pris,
Sauf ce petit meuble et ses souvenirs.
Alors hier, aujourd’hui et demain, elle dansera la valse des vieux,
La seule valse qui lui fasse tourner l’esprit,
Pour laquelle chaque matin elle ouvre les yeux.

A toi séraphine.

Patrick/29. 09. 2012/www. prelude-de-lesprit. fr

ynə melɔdi,
œ̃n- εspasə si pəti swa til,
vwala oʒuʁdɥi sɔ̃ dɔmεnə.
sa vi, sε suvəniʁ valse dɑ̃ sa tεtə, dɑ̃ sɔ̃n- amə,
εllə la tjɛ̃ fεʁməmɑ̃ kɔ̃tʁə sɔ̃ kœʁ.
la nɥi, εllə lɑ̃fui fyʁtivəmɑ̃ su sɔ̃n- ɔʁεje,
sə nε pa sa fɔʁtynə ni sɔ̃n- ɔnœʁ kεllə disimylə də la sɔʁtə,
sələmɑ̃ la kle də sɔ̃ pase.

εllə i pɑ̃sə, εllə lεmə ɑ̃kɔʁə.
də sɔ̃ suʁiʁə, εllə ɑ̃ ʁεvə ʃakə nɥi,
də sɔ̃n- ɔdœʁ, εllə ɑ̃n- a ɡaʁde œ̃ suvəniʁ etʁɑ̃ʒə.
lə pʁje, ʃakə ɛ̃stɑ̃ εllə lə fε,
mε ʒamε sɔ̃ vizaʒə nə ʁəvjɛ̃ a εllə,
alɔʁ puʁ nə pa ublje, nə pa sə kylpabilize dεtʁə ɑ̃kɔʁə la,
εllə sɔʁ də dəʁjεʁə sεtə pɔʁtə, œ̃ də sε tʁezɔʁ kεllə ɡaʁdə avεk swɛ̃.

ynə fɔto, œ̃ fulaʁ, œ̃ pɔʁtə kle, də pətitə ʃozə ki lɥi ʁapεllə !
lɥi ʁapεllə kεllə a y ynə vi,
lɥi ʁapεllə kεllə a εme,
lɥi ʁapεllə kεllə fy εme,
lɥi ʁapεllə kεllə a εɡziste,
lɥi ʁapεllə kə lε tʁasə də la vi sə vwae syʁ sɔ̃ vizaʒə, dɑ̃ sɔ̃ kœʁ.
alɔʁ sa kle ɑ̃ mɛ̃, ʃakə ʒuʁ, ʃakə œʁ,
εllə uvʁə sə pəti məblə ɛ̃stale dɑ̃ sεtə pətitə ʃɑ̃bʁə,
sitye dɑ̃ sεt ɑ̃dʁwa ki nε pa ʃez- εllə.

sε tus sə kil lɥi ʁεstə də sa vi, sεtə bwatə ɑ̃ bwa,
ɔ̃ lɥi a tus pʁi,
sof sə pəti məblə e sε suvəniʁ.
alɔʁz- jεʁ, oʒuʁdɥi e dəmɛ̃, εllə dɑ̃səʁa la valsə dε vjø,
la sələ valsə ki lɥi fasə tuʁne lεspʁi,
puʁ lakεllə ʃakə matɛ̃ εllə uvʁə lεz- iø.

a twa seʁafinə.

patʁik slaʃ vɛ̃t- nəf pwɛ̃ zeʁo nəf pwɛ̃ dø milə duzə slaʃ dubləve dubləve dubləve. pʁəlydə də lεspʁi. εf εʁ