Texte : T’aimer.
A Propos
Un modeste poème d’amour.
T’aimer.
Pourquoi t’aimer ?
Une sympathie, une attirance spontanée ?
T’aimer malgré ta folie, mon cœur,
t’aimer avec candeur.
T’aimer au-delà de ma vie.
Aimer ton apparence,
aimer ton jour de chance,
t’aimer, à la folie.
Mais si chacun n’y met pas un peu de soi,
l’amour deviendra glacial,
inexistant, banal.
Du chacun pour soi.
Moi je veux, pourtant,
t’aimer d’un amour grand.
D’un amour engageant,
d’un amour militant.
T’aimer, plus que ma vie,
aimer ton apparence,
aimer tes jours de chance,
t’aimer… . à la folie.
Une sympathie, une attirance spontanée ?
T’aimer malgré ta folie, mon cœur,
t’aimer avec candeur.
T’aimer au-delà de ma vie.
Aimer ton apparence,
aimer ton jour de chance,
t’aimer, à la folie.
Mais si chacun n’y met pas un peu de soi,
l’amour deviendra glacial,
inexistant, banal.
Du chacun pour soi.
Moi je veux, pourtant,
t’aimer d’un amour grand.
D’un amour engageant,
d’un amour militant.
T’aimer, plus que ma vie,
aimer ton apparence,
aimer tes jours de chance,
t’aimer… . à la folie.
Poldereaux
PostScriptum
OK
Pour mettre un commentaire
Poème en Phonétique
puʁkwa tεme ?
ynə sɛ̃pati, ynə atiʁɑ̃sə spɔ̃tane ?
tεme malɡʁe ta fɔli, mɔ̃ kœʁ,
tεme avεk kɑ̃dœʁ.
tεme o dəla də ma vi.
εme tɔ̃n- apaʁɑ̃sə,
εme tɔ̃ ʒuʁ də ʃɑ̃sə,
tεme, a la fɔli.
mε si ʃakœ̃ ni mεt pa œ̃ pø də swa,
lamuʁ dəvjɛ̃dʁa ɡlasjal,
inεksistɑ̃, banal.
dy ʃakœ̃ puʁ swa.
mwa ʒə vø, puʁtɑ̃,
tεme dœ̃n- amuʁ ɡʁɑ̃.
dœ̃n- amuʁ ɑ̃ɡaʒɑ̃,
dœ̃n- amuʁ militɑ̃.
tεme, plys kə ma vi,
εme tɔ̃n- apaʁɑ̃sə,
εme tε ʒuʁ də ʃɑ̃sə,
tεme… a la fɔli.
ynə sɛ̃pati, ynə atiʁɑ̃sə spɔ̃tane ?
tεme malɡʁe ta fɔli, mɔ̃ kœʁ,
tεme avεk kɑ̃dœʁ.
tεme o dəla də ma vi.
εme tɔ̃n- apaʁɑ̃sə,
εme tɔ̃ ʒuʁ də ʃɑ̃sə,
tεme, a la fɔli.
mε si ʃakœ̃ ni mεt pa œ̃ pø də swa,
lamuʁ dəvjɛ̃dʁa ɡlasjal,
inεksistɑ̃, banal.
dy ʃakœ̃ puʁ swa.
mwa ʒə vø, puʁtɑ̃,
tεme dœ̃n- amuʁ ɡʁɑ̃.
dœ̃n- amuʁ ɑ̃ɡaʒɑ̃,
dœ̃n- amuʁ militɑ̃.
tεme, plys kə ma vi,
εme tɔ̃n- apaʁɑ̃sə,
εme tε ʒuʁ də ʃɑ̃sə,
tεme… a la fɔli.