Texte : Souvenirs.

En moi les souvenirs se mélangent,
comme c’est étrange.
Les souvenirs d’enfance,
les souvenirs d’adolescence.

Les souvenirs qui me font rire,
d’autres qui me font pleurer.
Pleurer d’émotion toujours,
surtout ceux d’amour.

Il en est de mauvais, quand cet escogriffe
me fit au visage plein de griffes.
Il en est de bons,
quand j’héritai la fortune de ce moribond.

Les souvenirs qui naguère
tant de mal me causèrent,
j’aime les refouler en moi.
J’aime ne me remémorer que les souvenirs de joie.

ɑ̃ mwa lε suvəniʁ sə melɑ̃ʒe,
kɔmə sεt- etʁɑ̃ʒə.
lε suvəniʁ dɑ̃fɑ̃sə,
lε suvəniʁ dadɔlesɑ̃sə.

lε suvəniʁ ki mə fɔ̃ ʁiʁə,
dotʁə- ki mə fɔ̃ pləʁe.
pləʁe demɔsjɔ̃ tuʒuʁ,
syʁtu sø damuʁ.

il ɑ̃n- ε də movε, kɑ̃ sεt εskɔɡʁifə
mə fi o vizaʒə plɛ̃ də ɡʁifə.
il ɑ̃n- ε də bɔ̃,
kɑ̃ ʒeʁitε la fɔʁtynə də sə mɔʁibɔ̃.

lε suvəniʁ ki naɡεʁə
tɑ̃ də mal mə kozεʁe,
ʒεmə lε ʁəfule ɑ̃ mwa.
ʒεmə nə mə ʁəmemɔʁe kə lε suvəniʁ də ʒwa.