Poème-France.com

Poeme : Rafael (Deuil)



Rafael (Deuil)

Ton secret,
Tu l’as gardé à jamais.

Ton cœur,
Cachait un si grand malheur.

Ton hospitalité,
Voilait ta profonde sensibilité.

Ta galanterie,
Ne t’aura laissé que de simples amies.

L’artiste que tu étais,
Sur mon cœur a peint la peine a tout jamais.

D’amitié,
Je t’ai toujours admiré.

Vraiment, … merci d’avoir existé.
Rose Et Perdue

PostScriptum

a toi, parti si loin. . .


Pour mettre un commentaire

Poème en Phonétique

tɔ̃ sεkʁε,
ty la ɡaʁde a ʒamε.

tɔ̃ kœʁ,
kaʃε œ̃ si ɡʁɑ̃ malœʁ.

tɔ̃n- ɔspitalite,
vwalε ta pʁɔfɔ̃də sɑ̃sibilite.

ta ɡalɑ̃təʁi,
nə toʁa lεse kə də sɛ̃pləz- ami.

laʁtistə kə ty etε,
syʁ mɔ̃ kœʁ a pɛ̃ la pεnə a tu ʒamε.

damitje,
ʒə tε tuʒuʁz- admiʁe.

vʁεmɑ̃, … mεʁsi davwaʁ εɡziste.