Prose : À T’en Voir…

Le temps lui passe
Il passe sans passée
Il ne repasse pas, il s’efface
Au travers des conceptions
Sans attente, il sait…
Le temps celui qui va
Revient plus souvent.
Lui, qui danse
Se faufile entre nos bras
Enlacés d’attendre un moment
Si cela ce passe et si cela prend du temps
Que la montre se fige, que le bateau coule
Que l’océan se déchaîne sur ta figure en larmes
Et que ce temps…
En un battement file l’histoire de notre vie…
Que je tombe, que je me doute de la fin
La mort un temps invisible, vient
Et le temps lui passe…

lə tɑ̃ lɥi pasə
il pasə sɑ̃ pase
il nə ʁəpasə pa, il sefasə
o tʁavεʁ dε kɔ̃sεpsjɔ̃
sɑ̃z- atɑ̃tə, il sε…
lə tɑ̃ səlɥi ki va
ʁəvjɛ̃ plys suvɑ̃.
lɥi, ki dɑ̃sə
sə fofilə ɑ̃tʁə no bʁa
ɑ̃lase datɑ̃dʁə œ̃ mɔmɑ̃
si səla sə pasə e si səla pʁɑ̃ dy tɑ̃
kə la mɔ̃tʁə sə fiʒə, kə lə bato kulə
kə lɔseɑ̃ sə deʃεnə syʁ ta fiɡyʁə ɑ̃ laʁmə
e kə sə tɑ̃…
ɑ̃n- œ̃ batəmɑ̃ filə listwaʁə də nɔtʁə vi…
kə ʒə tɔ̃bə, kə ʒə mə dutə də la fɛ̃
la mɔʁ œ̃ tɑ̃z- ɛ̃viziblə, vjɛ̃
e lə tɑ̃ lɥi pasə…