Poeme : Besoin D’ecrire

A petits feux… je me meurs
Le temps passe… . et me menace
Erre dans le brouillard d’un avenir incertain
Pas fier de mon passé, pas sur de mon lendemain
Me débat avec ce foutu handicap, avec cette incapacité a faire les bon choix
L’arrogance de me croire différent
Mais aujourd’hui je me noie
Ma haine, ma colère, ma rage me bouleverse et se déverse
Par flots incessants.

Marre d’être le témoin inutile de ma vie futile
Mon existence est une farce dont je suis le dindon
Jusqu’à quand ? telle est ma question.
Pourtant je lutte
Moi l’heureux fils de pute
Contraint et forcé d’avancer
A l’abri de tout regards
Contraint et forcé
Je m’égare. .

Fatigué de relativiser, fatigué de la pensée positive
Le moral usé de ces conséquences incisives
Quand la solitude et le vide sont l’unique reflet
Du miroir de mon être
Comme de l’alphabet être la 27 ème lettre
Quand l’inaltérable vient à s’user
Pourtant je m’accroche
Moi l’heureux fantoche
Contraint et forcé de vivre
Aspirant à l’amélioration
Contraint, forcé et ivre
Cherchant l’absolution.

Sami… .

a pəti fø… ʒə mə mœʁ
lə tɑ̃ pasə… e mə mənasə
eʁə dɑ̃ lə bʁujaʁ dœ̃n- avəniʁ ɛ̃sεʁtɛ̃
pa fje də mɔ̃ pase, pa syʁ də mɔ̃ lɑ̃dəmɛ̃
mə deba avεk sə futy-ɑ̃dikap, avεk sεtə ɛ̃kapasite a fεʁə lε bɔ̃ ʃwa
laʁɔɡɑ̃sə də mə kʁwaʁə difeʁɑ̃
mεz- oʒuʁdɥi ʒə mə nwa
ma-εnə, ma kɔlεʁə, ma ʁaʒə mə buləvεʁsə e sə devεʁsə
paʁ floz- ɛ̃sesɑ̃.

maʁə dεtʁə lə temwɛ̃ inytilə də ma vi fytilə
mɔ̃n- εɡzistɑ̃sə εt- ynə faʁsə dɔ̃ ʒə sɥi lə dɛ̃dɔ̃
ʒyska kɑ̃ ? tεllə ε ma kεstjɔ̃.
puʁtɑ̃ ʒə lytə
mwa lœʁø fis də pytə
kɔ̃tʁɛ̃ e fɔʁse davɑ̃se
a labʁi də tu ʁəɡaʁd
kɔ̃tʁɛ̃ e fɔʁse
ʒə meɡaʁə.

fatiɡe də ʁəlativize, fatiɡe də la pɑ̃se pozitivə
lə mɔʁal yze də sε kɔ̃sekɑ̃səz- ɛ̃sizivə
kɑ̃ la sɔlitydə e lə vidə sɔ̃ lynikə ʁəflε
dy miʁwaʁ də mɔ̃n- εtʁə
kɔmə də lalfabε εtʁə la vɛ̃t- sεt εmə lεtʁə
kɑ̃ linalteʁablə vjɛ̃ a syze
puʁtɑ̃ ʒə makʁoʃə
mwa lœʁø fɑ̃toʃə
kɔ̃tʁɛ̃ e fɔʁse də vivʁə
aspiʁɑ̃ a lameljɔʁasjɔ̃
kɔ̃tʁɛ̃, fɔʁse e ivʁə
ʃεʁʃɑ̃ labsɔlysjɔ̃.

sami…