Prose : Le Doux De Tes Levres

Ton corps parsemé de jonquilles
Un printemps qui frétille
Dans la lumière des prés
Havre de félicité
Une abeille butine
La corolle et le pollen
Le doux mielleux de tes lèvres
Dont les framboises se parent.

tɔ̃ kɔʁ paʁsəme də ʒɔ̃kjə
œ̃ pʁɛ̃tɑ̃ ki fʁetijə
dɑ̃ la lymjεʁə dε pʁe
avʁə də felisite
ynə abεjə bytinə
la kɔʁɔlə e lə pɔlɛ̃
lə du mjεllø də tε lεvʁə
dɔ̃ lε fʁɑ̃bwazə sə paʁɑ̃.