Poeme : Cumulonimbus

Cumulonimbus, mes lèvres sèches
Sous ce rude soleil, je te sollicite.
A genou les os saillant, la peau rêche.
J’invoque les mains en l’air, ta visite

Sur mes terres, mais tu es devenu sourd

La terre poussiéreuse ne retient plus le gazon.
Cumulonimbus sans bouger tu restes à l’horizon
Accroché aux hautes montagnes avares et cupides
Et je rêve de m’élever, assoiffé d’eau limpide,

De boire à la source de cette brume immaculée
Je vole dans cette nuée de suave gouttelettes
Le corps ruisselant de buée, ma bouche apprécie
Ces filaments sucrés, fondant au contact adouci

De ma langue, je te sens nuage, coller le bout du nez
Mémoire de fête foraine, coton sucré sur le bâtonnet
Cumulonimbus, le vent, doucement, te remue de haut en bas
Tu disparais devant ma bouche et par les cheveux tu me ramènes
A tâter ta ouate édulcorée, je sens le brouillard danser la Rumba
Frémir d’électricité, haleté, grelotter de félicité. les vents se déchaînent

Au gré des rafales, je manque de glisser, je la tiens fermement et je
Musarde jusqu’à que la brume se dresse et soubresaute d’euphorie
Je tombe et je sursaute éblouie par les éclairs et le tonnerre
De mon merveilleux rêve sucré et d’eau tant chéri
Et j’attends avec impatience ce cumulonimbus salutaire.

kymylɔnɛ̃bys, mε lεvʁə- sεʃə
su sə ʁydə sɔlεj, ʒə tə sɔlisitə.
a ʒənu lεz- os sajɑ̃, la po ʁεʃə.
ʒɛ̃vɔkə lε mɛ̃z- ɑ̃ lεʁ, ta vizitə

syʁ mε teʁə, mε ty ε dəvəny suʁ

la teʁə pusjeʁøzə nə ʁətjɛ̃ plys lə ɡazɔ̃.
kymylɔnɛ̃bys sɑ̃ buʒe ty ʁεstəz- a lɔʁizɔ̃
akʁoʃe o-otə mɔ̃taɲəz- avaʁəz- e kypidə
e ʒə ʁεvə də meləve, aswafe do lɛ̃pidə,

də bwaʁə a la suʁsə də sεtə bʁymə imakyle
ʒə vɔlə dɑ̃ sεtə nye də sɥavə ɡutəlεtə
lə kɔʁ ʁɥisəlɑ̃ də bye, ma buʃə apʁesi
sε filamɑ̃ sykʁe, fɔ̃dɑ̃ o kɔ̃takt adusi

də ma lɑ̃ɡ, ʒə tə sɑ̃s nɥaʒə, kɔle lə bu dy ne
memwaʁə də fεtə fɔʁεnə, kɔtɔ̃ sykʁe syʁ lə batɔnε
kymylɔnɛ̃bys, lə vɑ̃, dusəmɑ̃, tə ʁəmɥ də-o ɑ̃ ba
ty dispaʁε dəvɑ̃ ma buʃə e paʁ lε ʃəvø ty mə ʁamεnə
a tate ta uatə edylkɔʁe, ʒə sɑ̃s lə bʁujaʁ dɑ̃se la ʁœ̃ba
fʁemiʁ delεktʁisite, aləte, ɡʁəlɔte də felisite. lε vɑ̃ sə deʃεne

o ɡʁe dε ʁafalə, ʒə mɑ̃kə də ɡlise, ʒə la tjɛ̃ fεʁməmɑ̃ e ʒə
myzaʁdə ʒyska kə la bʁymə sə dʁεsə e subʁəzotə dəfɔʁi
ʒə tɔ̃bə e ʒə syʁsotə eblui paʁ lεz- eklεʁz- e lə tɔneʁə
də mɔ̃ mεʁvεjø ʁεvə sykʁe e do tɑ̃ ʃeʁi
e ʒatɑ̃z- avεk ɛ̃pasjɑ̃sə sə kymylɔnɛ̃bys salytεʁə.