Poeme : L’étincelle

Comment te dire comment je me sents
Je n’ai jamais ressenti sa auparavant
Peut-être parce que tu es une fille et moi aussi
Peut-être parce que je n’ai jamais ainsi

Je t’aime je n’en doute pas
Je ne pense qu’à toi
J, aime tes beaux yeux
Mais je déteste les voir malheureux

Moi je te trouve belle
Tu mets dans mes yeux l’étincelle
Celle qui me rend heureuse
Celle qui dit que je suis amoureuse

On m’as dit que je l’avais perdu
Tu me l’a faite retrouver, je ne la perderai plus
Je t’aime ma chérie !
Aaaah comme c’est beau la vie

Tu es ma belle étincelle
Mon étincelle rebelle
Celle qui sort du lot
Celle qui rend mes jours si beau

Je t’aime ma belle
Je t’aime mon étincelle
Je t’aime Marie-rose
Je t’aime en prose

kɔmɑ̃ tə diʁə kɔmɑ̃ ʒə mə sɑ̃
ʒə nε ʒamε ʁəsɑ̃ti sa opaʁavɑ̃
pø tεtʁə paʁsə kə ty ε ynə fijə e mwa osi
pø tεtʁə paʁsə kə ʒə nε ʒamεz- ɛ̃si

ʒə tεmə ʒə nɑ̃ dutə pa
ʒə nə pɑ̃sə ka twa
ʒi, εmə tε boz- iø
mε ʒə detεstə lε vwaʁ maləʁø

mwa ʒə tə tʁuvə bεllə
ty mεt dɑ̃ mεz- iø letɛ̃sεllə
sεllə ki mə ʁɑ̃t- œʁøzə
sεllə ki di kə ʒə sɥiz- amuʁøzə

ɔ̃ ma di kə ʒə lavε pεʁdy
ty mə la fεtə ʁətʁuve, ʒə nə la pεʁdəʁε plys
ʒə tεmə ma ʃeʁi !
aaaa kɔmə sε bo la vi

ty ε ma bεllə etɛ̃sεllə
mɔ̃n- etɛ̃sεllə ʁəbεllə
sεllə ki sɔʁ dy lo
sεllə ki ʁɑ̃ mε ʒuʁ si bo

ʒə tεmə ma bεllə
ʒə tεmə mɔ̃n- etɛ̃sεllə
ʒə tεmə maʁi ʁozə
ʒə tεmə ɑ̃ pʁozə