Poeme : Île D’amour

Sourire des robes
Fleurs des ruelles
Spleen de balade
Tisse la complicité.

Une liberté étourdie
Passe les territoires
Ferment d ’ allégresse
D ’ une tendre parodie.

Harmonie d ’ ensemble
L ’ émulation collective
Haut chaos planétaire
La belle oasis perdure.

suʁiʁə dε ʁɔbə
flœʁ dε ʁyεllə
splin də baladə
tisə la kɔ̃plisite.

ynə libεʁte etuʁdi
pasə lε teʁitwaʁə
fεʁme daleɡʁεsə
dynə tɑ̃dʁə paʁɔdi.

aʁmɔni dɑ̃sɑ̃blə
lemylasjɔ̃ kɔlεktivə
o ʃao planetεʁə
la bεllə ɔazi pεʁdyʁə.