Poeme : Je Veux Mourir…

Je n’ai plus la force de te dire comment je peux te haïr !
J’ai peine a rendre chaque respire
Je ne veux plus vivre !
Rien ne pourrait être pire…

Je sens mon âme me quitter
Je le sent c’est se soir…
Mon cœur de plus en plus poignarder
Je le sent c’est se soir que je part…

Il n’y a plus aucune larme…
Qui veut sortir de se corps si minable !
Je n’ai plus la force de me lever le matin…
Je suis encore ivre de se profond chagrin !

Je veux laisser la vie m’achever…
Qu’elle me laisse enfin partir…
Qu’elle comprenne que je ne veux plus rester je veux m’envoler…
Que plus rien ne me donne le goût de vivre…

Je n’ai jamais rien demandé au ciel !
Je veux juste qu’il me laisse m’évanouir…
Qu’il m’aide à enfin mourir
Je veux plus vivre…

ʒə nε plys la fɔʁsə də tə diʁə kɔmɑ̃ ʒə pø tə-ajʁ !
ʒε pεnə a ʁɑ̃dʁə ʃakə ʁεspiʁə
ʒə nə vø plys vivʁə !
ʁjɛ̃ nə puʁʁε εtʁə piʁə…

ʒə sɑ̃s mɔ̃n- amə mə kite
ʒə lə sɑ̃ sε sə swaʁ…
mɔ̃ kœʁ də plysz- ɑ̃ plys pwaɲaʁde
ʒə lə sɑ̃ sε sə swaʁ kə ʒə paʁ…

il ni a plysz- okynə laʁmə…
ki vø sɔʁtiʁ də sə kɔʁ si minablə !
ʒə nε plys la fɔʁsə də mə ləve lə matɛ̃…
ʒə sɥiz- ɑ̃kɔʁə ivʁə də sə pʁɔfɔ̃ ʃaɡʁɛ̃ !

ʒə vø lεse la vi maʃəve…
kεllə mə lεsə ɑ̃fɛ̃ paʁtiʁ…
kεllə kɔ̃pʁεnə kə ʒə nə vø plys ʁεste ʒə vø mɑ̃vɔle…
kə plys ʁjɛ̃ nə mə dɔnə lə ɡu də vivʁə…

ʒə nε ʒamε ʁjɛ̃ dəmɑ̃de o sjεl !
ʒə vø ʒystə kil mə lεsə mevanuiʁ…
kil mεdə a ɑ̃fɛ̃ muʁiʁ
ʒə vø plys vivʁə…