Poeme : Dis-Moi

Dehors le jour se lève enfin,
Cette pensée m’aura hantée jusqu’au matin.
Tu as été avec moi toute la nuit,
Pourtant je suis la seule allongée dans ce lit.

Je n’arrive pas à faire le vide dans ma tête,
Je ne cesse de me dire qu’un jour, peut-être.
Je suis amoureuse de toi,
Je te le montre mais tu ne vois pas.

Je ne comprends plus ce que tu veux de moi,
Tu ne cesse de dire que tu l’aimes depuis tant de mois.
Mais de temps en temps tu glisse ces mots tendres,
Et là désolé, je n’arrive plus à comprendre.

Dis-moi seulement si tu m’aimes,
Ne me laisse pas seule, découvrir le problème.
Je ne te demande pas grand chose finalement,
Dis-moi juste si je dois t’oublier ou attendre encore quelques temps.

dəɔʁ lə ʒuʁ sə lεvə ɑ̃fɛ̃,
sεtə pɑ̃se moʁa-ɑ̃te ʒysko matɛ̃.
ty a ete avεk mwa tutə la nɥi,
puʁtɑ̃ ʒə sɥi la sələ alɔ̃ʒe dɑ̃ sə li.

ʒə naʁivə pa a fεʁə lə vidə dɑ̃ ma tεtə,
ʒə nə sεsə də mə diʁə kœ̃ ʒuʁ, pø tεtʁə.
ʒə sɥiz- amuʁøzə də twa,
ʒə tə lə mɔ̃tʁə mε ty nə vwa pa.

ʒə nə kɔ̃pʁɑ̃ plys sə kə ty vø də mwa,
ty nə sεsə də diʁə kə ty lεmə dəpɥi tɑ̃ də mwa.
mε də tɑ̃z- ɑ̃ tɑ̃ ty ɡlisə sε mo tɑ̃dʁə,
e la dezɔle, ʒə naʁivə plysz- a kɔ̃pʁɑ̃dʁə.

di mwa sələmɑ̃ si ty mεmə,
nə mə lεsə pa sələ, dekuvʁiʁ lə pʁɔblεmə.
ʒə nə tə dəmɑ̃də pa ɡʁɑ̃ ʃozə finaləmɑ̃,
di mwa ʒystə si ʒə dwa tublje u atɑ̃dʁə ɑ̃kɔʁə kεlk tɑ̃.