Poeme : Je Me Parle Parfois (Je Hais Aussi)

Je me parle des fois,
Je me trouve nulle, je me hais parfois,
Je ne comprends toujours pas,
Pourquoi je suis incapable de te dire tout ça ? .

Je réfléchis,
Je voudrais tellement me lancer,
T’avouer tout d’un trait,
Te dire que tu n’as pour réfléchir que le temps de la nuit.

Je regarde derrière moi,
Je me dis que je n’ai plus vraiment le temps,
Et cette fille qui, je crois est tienne, puis-je prendre le risque de détruire ce qu’elle a construis avec toi,
Ou est-ce légitime de t’arracher à elle sans réfléchire un instant.

Je t’aime et je te veux,
Je me sens pourtant incapable de te l’avouer,
Et si j’essayai de te le montrer,
Pourrais-tu de moi, devenir amoureux.

ʒə mə paʁlə dε fwa,
ʒə mə tʁuvə nylə, ʒə mə-ε paʁfwa,
ʒə nə kɔ̃pʁɑ̃ tuʒuʁ pa,
puʁkwa ʒə sɥiz- ɛ̃kapablə də tə diʁə tu sa ? .

ʒə ʁefleʃi,
ʒə vudʁε tεllmɑ̃ mə lɑ̃se,
tavue tu dœ̃ tʁε,
tə diʁə kə ty na puʁ ʁefleʃiʁ kə lə tɑ̃ də la nɥi.

ʒə ʁəɡaʁdə dəʁjεʁə mwa,
ʒə mə di kə ʒə nε plys vʁεmɑ̃ lə tɑ̃,
e sεtə fijə ki, ʒə kʁwaz- ε tjεnə, pɥi ʒə pʁɑ̃dʁə lə ʁiskə də detʁɥiʁə sə kεllə a kɔ̃stʁɥiz- avεk twa,
u ε sə leʒitimə də taʁaʃe a εllə sɑ̃ ʁefleʃiʁə œ̃n- ɛ̃stɑ̃.

ʒə tεmə e ʒə tə vø,
ʒə mə sɑ̃s puʁtɑ̃ ɛ̃kapablə də tə lavue,
e si ʒesεjε də tə lə mɔ̃tʁe,
puʁʁε ty də mwa, dəvəniʁ amuʁø.