Poeme : Harmonie

**
Du sein de la nuit rejaillit le jour
Tout en harmonie
Revêtais la vie de sa robe de lumières
Et de tous les insignes, du bonheur
De la joie, de l’espoir et d’amour infini
Les âmes, les coeurs
Du sein de la vie rejaillit l’espoir
Maitre absolu, de ses douces flammes
Nourrices, de rêves, d’ambitions
Chaque âme
Comme la pluie
Qui faisait renaitre la terre
Du sein de l’espoir rejaillit l’amour
Envahissant les cœurs
De ses liqueurs anime
Homme et femme
De vie, d’amour, de bonheur
Du sein du jour rejaillit la nuit
Sous son ciel blafard
Sommeillait la vie, sommeillait l’espoir
Sommeillait chaque âme
Dans un silence ou règne
Nos battements de cœurs. **
LE 01/09/11*

asteʁiskə asteʁiskə
dy sɛ̃ də la nɥi ʁəʒaji lə ʒuʁ
tut- ɑ̃-aʁmɔni
ʁəvεtε la vi də sa ʁɔbə də lymjεʁə
e də tus lεz- ɛ̃siɲə, dy bɔnœʁ
də la ʒwa, də lεspwaʁ e damuʁ ɛ̃fini
lεz- amə, lε kœʁ
dy sɛ̃ də la vi ʁəʒaji lεspwaʁ
mεtʁə absɔly, də sε dusə flamə
nuʁʁisə, də ʁεvə, dɑ̃bisjɔ̃
ʃakə amə
kɔmə la plɥi
ki fəzε ʁənεtʁə la teʁə
dy sɛ̃ də lεspwaʁ ʁəʒaji lamuʁ
ɑ̃vaisɑ̃ lε kœʁ
də sε likœʁz- animə
ɔmə e famə
də vi, damuʁ, də bɔnœʁ
dy sɛ̃ dy ʒuʁ ʁəʒaji la nɥi
su sɔ̃ sjεl blafaʁ
sɔmεjε la vi, sɔmεjε lεspwaʁ
sɔmεjε ʃakə amə
dɑ̃z- œ̃ silɑ̃sə u ʁεɲə
no batəmɑ̃ də kœʁ. asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə
asteʁiskə lə zeʁo œ̃ slaʃ zeʁo nəf slaʃ ɔ̃zə asteʁiskə