Poeme : Le Départ

Amertume s’échappant de mes yeux
Ciel sombre reflétant mon âme
Je me penche vers ce monde
Les étoiles seront complices cette nuit
Je peux encore sentir ce vide
Des milliers de vies cependant sous mes pieds
Personne ne pourra te remplacer
Tu étais mon monde, malgré toi
Juste une dernière nuit
Tenant dans mes mains ton doux visage
Je te laisserai partir, promis
Juste une dernière nuit avant ton long voyage
Les souvenirs resteront
Ils m’aideront
A vivre sans toi
Loin de tout cela
Tu es la plus belle chose au monde
Et loin de moi
Tu brilleras encore plus que Sirius

amεʁtymə seʃapɑ̃ də mεz- iø
sjεl sɔ̃bʁə ʁəfletɑ̃ mɔ̃n- amə
ʒə mə pɑ̃ʃə vεʁ sə mɔ̃də
lεz- etwalə səʁɔ̃ kɔ̃plisə sεtə nɥi
ʒə pøz- ɑ̃kɔʁə sɑ̃tiʁ sə vidə
dε milje də vi səpɑ̃dɑ̃ su mε pje
pεʁsɔnə nə puʁʁa tə ʁɑ̃plase
ty etε mɔ̃ mɔ̃də, malɡʁe twa
ʒystə ynə dεʁnjεʁə nɥi
tənɑ̃ dɑ̃ mε mɛ̃ tɔ̃ du vizaʒə
ʒə tə lεsəʁε paʁtiʁ, pʁɔmi
ʒystə ynə dεʁnjεʁə nɥi avɑ̃ tɔ̃ lɔ̃ vwajaʒə
lε suvəniʁ ʁεstəʁɔ̃
il mεdəʁɔ̃
a vivʁə sɑ̃ twa
lwɛ̃ də tu səla
ty ε la plys bεllə ʃozə o mɔ̃də
e lwɛ̃ də mwa
ty bʁijʁaz- ɑ̃kɔʁə plys kə siʁjys