Poeme : Ma Plume

Ma plume sillonne ma feuille
À la quête de l’inspiration.
Ma plume crée le recueil
À la quête de la rémission

Ma plume comme l’oxygène
À la quête de la respiration
Ma plume non anxiogène
À la quête de la médiation

Ma plume en navigation
Au désir de la guérison
Ma plume déborde d’émotions.
À la convoitise d’idéations

Ma plume saigne la paix
Ma plume dépourvut de haine.
Ma plume pour affectionner
Ma plume se déchaîne

©Wilfrid

ma plymə sijɔnə ma fœjə
a la kεtə də lɛ̃spiʁasjɔ̃.
ma plymə kʁe lə ʁəkœj
a la kεtə də la ʁemisjɔ̃

ma plymə kɔmə lɔksiʒεnə
a la kεtə də la ʁεspiʁasjɔ̃
ma plymə nɔ̃ ɑ̃ksjɔʒεnə
a la kεtə də la medjasjɔ̃

ma plymə ɑ̃ naviɡasjɔ̃
o deziʁ də la ɡeʁizɔ̃
ma plymə debɔʁdə demɔsjɔ̃.
a la kɔ̃vwatizə dideasjɔ̃

ma plymə sεɲə la pε
ma plymə depuʁvy də-εnə.
ma plymə puʁ afεksjɔne
ma plymə sə deʃεnə

kɔpiʁajt wilfʁid