Poeme : Une Bouteille A La Mer.

Je jette une bouteille à la mer
Avec dedans tous mes rêves
Elle naviguerait loin de toute terre
Jusqu’à aller s’échouer sur la grève,

Qu’une femme l’ouvre avec curiosité
En lui donnant envie de les vivres
Et qu’une utopie devienne réalité
Qu’elles ne restent pas dans les livre,

Qu’une sirène des fonds marin
En fasse un dessin de ma tendre idiotie,
Et de mes illusions de jeux de gamins
Que cela se fasse comme par magie,

Et si nulle âme ne la remarque
Elle fera le tour de notre monde
Au rythme des eaux, telle une barque
Elle m’entrainera sur les ondes,

Je jetterais une bouteille à la mer
Espérant l’accomplissement de mes lubies
Et qu’il ne me reste plus rien à faire
Je sais que tout cela n’est que folie,

J’irai jeter une bouteille à la mer,
Espérant de mes fantaisies,
Sans jamais cependant, jouer le fier,
Car je sais que ce ne sont que lubies

W. L.
14/03/2016

ʒə ʒεtə ynə butεjə a la mεʁ
avεk dədɑ̃ tus mε ʁεvə
εllə naviɡəʁε lwɛ̃ də tutə teʁə
ʒyska ale seʃue syʁ la ɡʁεvə,

kynə famə luvʁə avεk kyʁjozite
ɑ̃ lɥi dɔnɑ̃ ɑ̃vi də lε vivʁə
e kynə ytɔpi dəvjεnə ʁealite
kεllə nə ʁεste pa dɑ̃ lε livʁə,

kynə siʁεnə dε fɔ̃ maʁɛ̃
ɑ̃ fasə œ̃ desɛ̃ də ma tɑ̃dʁə idjɔti,
e də mεz- ilyzjɔ̃ də ʒø də ɡamɛ̃
kə səla sə fasə kɔmə paʁ maʒi,

e si nylə amə nə la ʁəmaʁkə
εllə fəʁa lə tuʁ də nɔtʁə mɔ̃də
o ʁitmə dεz- o, tεllə ynə baʁkə
εllə mɑ̃tʁεnəʁa syʁ lεz- ɔ̃də,

ʒə ʒεtəʁεz- ynə butεjə a la mεʁ
εspeʁɑ̃ lakɔ̃plisəmɑ̃ də mε lybi
e kil nə mə ʁεstə plys ʁjɛ̃ a fεʁə
ʒə sε kə tu səla nε kə fɔli,

ʒiʁε ʒəte ynə butεjə a la mεʁ,
εspeʁɑ̃ də mε fɑ̃tεzi,
sɑ̃ ʒamε səpɑ̃dɑ̃, ʒue lə fje,
kaʁ ʒə sε kə sə nə sɔ̃ kə lybi

dubləve. εl.
katɔʁzə slaʃ zeʁo tʁwa slaʃ dø milə sεzə