Prose : S’asseoir

Agréable crépuscule meurtri
Sur l’ asphalte loin bleme
Spectateur a tel point affermi
En nul autre que moi meme

Absorbé une pinte, un cycle
Dans la poitrine le tumulte
Se satisaire de sa jeunesse
Alors pourquoi la culbute ?

Guide, aviateur, berger machinal
La diction des mots se dérobe
Dans l’ivresse des fissures abyssales
Alors pourquoi le désordre ?

Poser le ressort pondérateur
Les béligérants protestent
Sans prudence larguer les heures
Alors pourquoi la quête ?

La patience, fidele bienveillant
En Vent de face, érigé, perpetuel
Escorte implacable de tout temps
Des luttes absolues eternelles

Agréable crépuscule meurtri
Sur l’ asphalte au loin bleme
Spectateur a tel point affermi
En nul autre moi même

aɡʁeablə kʁepyskylə məʁtʁi
syʁ lasfaltə lwɛ̃ bləmə
spεktatœʁ a tεl pwɛ̃ afεʁmi
ɑ̃ nyl otʁə kə mwa məmə

absɔʁbe ynə pɛ̃tə, œ̃ siklə
dɑ̃ la pwatʁinə lə tymyltə
sə satizεʁə də sa ʒənεsə
alɔʁ puʁkwa la kylbytə ?

ɡidə, avjatœʁ, bεʁʒe maʃinal
la diksjɔ̃ dε mo sə deʁɔbə
dɑ̃ livʁεsə dε fisyʁəz- abisalə
alɔʁ puʁkwa lə dezɔʁdʁə ?

poze lə ʁəsɔʁ pɔ̃deʁatœʁ
lε beliʒeʁɑ̃ pʁɔtεste
sɑ̃ pʁydɑ̃sə laʁɡe lεz- œʁ
alɔʁ puʁkwa la kεtə ?

la pasjɑ̃sə, fidələ bjɛ̃vεjɑ̃
ɑ̃ vɑ̃ də fasə, eʁiʒe, pεʁpətɥεl
εskɔʁtə ɛ̃plakablə də tu tɑ̃
dε lytəz- absɔlɥz- ətεʁnεllə

aɡʁeablə kʁepyskylə məʁtʁi
syʁ lasfaltə o lwɛ̃ bləmə
spεktatœʁ a tεl pwɛ̃ afεʁmi
ɑ̃ nyl otʁə mwa mεmə