Poeme : Ismaël Et Israël

Pourquoi s’ignorent deux frères de sang
Dans une guerre si méprisante,
Et de la place par le rang
De cette fierté ascendante !

De vos si anciennes mémoires
Resterait-il un peu de joie,
Et d’apaisantes larmes d’espoir
Pour un pardon face à la loi !

Seules les deux lettres le r, le m,
Diffèrent de vos deux patronymes,
Et que l’on erre ou que l’on aime
Jamais rencontre n’est anonyme ;

Aucune terre ne vaut la haine
Surtout pas celle où Ismaël
S’est libéré des mêmes chaînes
De l’incroyance comme Israël…

puʁkwa siɲɔʁe dø fʁεʁə də sɑ̃
dɑ̃z- ynə ɡeʁə si mepʁizɑ̃tə,
e də la plasə paʁ lə ʁɑ̃
də sεtə fjεʁte asɑ̃dɑ̃tə !

də vo si ɑ̃sjεnə memwaʁə
ʁεstəʁε til œ̃ pø də ʒwa,
e dapεzɑ̃tə laʁmə- dεspwaʁ
puʁ œ̃ paʁdɔ̃ fasə a la lwa !

sələ lε dø lεtʁə- lə εʁ, lə εm,
difεʁe də vo dø patʁɔnimə,
e kə lɔ̃n- eʁə u kə lɔ̃n- εmə
ʒamε ʁɑ̃kɔ̃tʁə nεt- anɔnimə,

okynə teʁə nə vo la-εnə
syʁtu pa sεllə u ismaεl
sε libeʁe dε mεmə ʃεnə
də lɛ̃kʁwajɑ̃sə kɔmə isʁaεl…