Poeme : La Vie

Petite vie
Tu viens comme tu repart et tu ris
Je crois que la vie n’est pas si rose comme elle n’est pas si noir
Petite vie
Pour moi je ne souris
Pourquoi je devrais
Tout me semble imparfait
Je me releve
Et voila que je tombe sans rêve
Dit moi que tout n’est pas fini
Car moi je en peut plus sourir
Juste uen tite impression de la vie
Mais elle est ainsi
On souri comme on pleur
On boude comme on a peur
Ça fait parti de nous
Et on y joue
Alor voila la vie n’est pas si terrible
Elle est pareil pour tout le monde elle n’as pas de cible

pətitə vi
ty vjɛ̃ kɔmə ty ʁəpaʁ e ty ʁis
ʒə kʁwa kə la vi nε pa si ʁozə kɔmə εllə nε pa si nwaʁ
pətitə vi
puʁ mwa ʒə nə suʁi
puʁkwa ʒə dəvʁε
tu mə sɑ̃blə ɛ̃paʁfε
ʒə mə ʁələvə
e vwala kə ʒə tɔ̃bə sɑ̃ ʁεvə
di mwa kə tu nε pa fini
kaʁ mwa ʒə ɑ̃ pø plys suʁiʁ
ʒystə ɥεn titə ɛ̃pʁesjɔ̃ də la vi
mεz- εllə εt- ɛ̃si
ɔ̃ suʁi kɔmə ɔ̃ plœʁ
ɔ̃ budə kɔmə ɔ̃n- a pœʁ
sa fε paʁti də nu
e ɔ̃n- i ʒu
alɔʁ vwala la vi nε pa si teʁiblə
εllə ε paʁεj puʁ tu lə mɔ̃də εllə na pa də siblə