Poeme : Versatile (Lui)

L’ homme avait du style
Elle pourtant fébrile
Finit pendue au fil et
Tente de secher, ses larmes

Abreuvée des mots faciles
Qu’il dit pour la seduire
Son coma d ’ethyle elle
Empire son attente sterile fatale

Le coeur cette fois crevé
N ’eut pas le dernier mot
Car l ’arnacoeur lui
Tint une langue obscure
Qui bouche l’ oreille d’ un son

Qui bien qu’il lui ressemblât
N’etait pas d ’amour

lɔmə avε dy stilə
εllə puʁtɑ̃ febʁilə
fini pɑ̃dɥ o fil e
tɑ̃tə də sεʃe, sε laʁmə

abʁəve dε mo fasilə
kil di puʁ la sədɥiʁə
sɔ̃ kɔma dεtilə εllə
ɑ̃piʁə sɔ̃n- atɑ̃tə stəʁilə fatalə

lə kœʁ sεtə fwa kʁəve
ny pa lə dεʁnje mo
kaʁ laʁnakœʁ lɥi
tɛ̃ ynə lɑ̃ɡ ɔpskyʁə
ki buʃə lɔʁεjə dœ̃ sɔ̃

ki bjɛ̃ kil lɥi ʁəsɑ̃bla
nətε pa damuʁ