Poeme : La Faucheuse

La faucheuse
Je t’imagine au quotidien
Je te croiserais un matin
Tu ne m’oublieras pas ! Catin !
C’est pourquoi je te crains

Seras-tu douce ou cruelle ?
J’aimerais te connaître belle
Mais toi seule décideras
Du sort que tu me réserveras

Depuis ma naissance
Tu hantes mon existence
Tu me rappelles à ta présence
Tu me nargues de ta véhémence

Oui ma maitresse infidèle
Tu m’envelopperas de tes ailes
Et les larmes de ma belle
Ne seront pas vaines

Car elle saura que de tes bras
Je ne reviendrais pas.

L. ROUSSELOT

la foʃøzə
ʒə timaʒinə o kɔtidjɛ̃
ʒə tə kʁwazəʁεz- œ̃ matɛ̃
ty nə mubljəʁa pa ! katɛ̃ !
sε puʁkwa ʒə tə kʁɛ̃

səʁa ty dusə u kʁyεllə ?
ʒεməʁε tə kɔnεtʁə bεllə
mε twa sələ desidəʁa
dy sɔʁ kə ty mə ʁezεʁvəʁa

dəpɥi ma nεsɑ̃sə
ty-ɑ̃tə mɔ̃n- εɡzistɑ̃sə
ty mə ʁapεlləz- a ta pʁezɑ̃sə
ty mə naʁɡ də ta veemɑ̃sə

ui ma mεtʁεsə ɛ̃fidεlə
ty mɑ̃vəlɔpəʁa də tεz- εlə
e lε laʁmə- də ma bεllə
nə səʁɔ̃ pa vεnə

kaʁ εllə soʁa kə də tε bʁa
ʒə nə ʁəvjɛ̃dʁε pa.

εl. ʁusəlo