Prose : Une Ligne Courbe.

L’Univers entouré tout le long de sa circonférence comme un arc de ciel clos sur lui-même, cette sphère contenant toutes les sphères célestes, le pourtour encerclant la bille du monde comme une pupille faisant tourner la roue de l’être de l’éternité, immensément cernée de l’éclat qu’elle procure à ce qui est le regard de la création de l’immortelle lumière : l’orbite de la courbe cerclant son œil de toutes les étoiles du ciel vu de sa terre, à lui, comme de petits diamants miroitant dans le verre vierge de toute trace de carat l’ayant édifiée, telle une peau exempte de cicatrices dans la formation de son stigmate central, servant de reflet pour l’être suprême contemplant tous les mondes jaillissant de son cristallin éclair d’indestructible feu créateur des Dieux ne pouvant pas se consumer de se brûler les uns les autres par l’universelle incinération trop ardente pour finir en cendre impossible à ressusciter ; l’entier univers tel une flamme suintant de la rétine divine ne flambe pas de s’éclairer, et à juste titre : la circonférence oculaire, le pourtour sphérique et la ronde des confins ultimes tournant en son épicentre increvable de tournoyer sur la pointe de sa prunelle, perce le vide comme un triple clou dégageant une étincelle éblouissant dans une incommensurable, astronomique et sidérale traînée dorée de galactiques constellations versées comme de la poudre conceptrice du jet scintillant de tout l’espace et dans tous les temps de l’existence de Dieu propulsé en son autre-royaume : le firmament est l’auréole de l’œil divin crevant de ne pouvoir se voir être sa pure lumière aveugle de son infinité plus invisible que le cœur de l’immaculé néant !

lynivez- ɑ̃tuʁe tu lə lɔ̃ də sa siʁkɔ̃feʁɑ̃sə kɔmə œ̃n- aʁk də sjεl klo syʁ lɥi mεmə, sεtə sfεʁə kɔ̃tənɑ̃ tutə lε sfεʁə selεstə, lə puʁtuʁ ɑ̃sεʁklɑ̃ la bijə dy mɔ̃də kɔmə ynə pypijə fəzɑ̃ tuʁne la ʁu də lεtʁə də letεʁnite, imɑ̃semɑ̃ sεʁne də lekla kεllə pʁɔkyʁə a sə ki ε lə ʁəɡaʁ də la kʁeasjɔ̃ də limɔʁtεllə lymjεʁə : lɔʁbitə də la kuʁbə sεʁklɑ̃ sɔ̃n- œj də tutə lεz- etwalə dy sjεl vy də sa teʁə, a lɥi, kɔmə də pəti djamɑ̃ miʁwatɑ̃ dɑ̃ lə veʁə vjεʁʒə də tutə tʁasə də kaʁa lεjɑ̃ edifje, tεllə ynə po εɡzɑ̃ptə də sikatʁisə dɑ̃ la fɔʁmasjɔ̃ də sɔ̃ stiɡmatə sɑ̃tʁal, sεʁvɑ̃ də ʁəflε puʁ lεtʁə sypʁεmə kɔ̃tɑ̃plɑ̃ tus lε mɔ̃də ʒajisɑ̃ də sɔ̃ kʁistalɛ̃ eklεʁ dɛ̃dεstʁyktiblə fø kʁeatœʁ dε djø nə puvɑ̃ pa sə kɔ̃syme də sə bʁyle lεz- œ̃ lεz- otʁə- paʁ lynivεʁsεllə ɛ̃sineʁasjɔ̃ tʁo aʁdɑ̃tə puʁ finiʁ ɑ̃ sɑ̃dʁə ɛ̃pɔsiblə a ʁesysite, lɑ̃tje ynive tεl ynə flamə sɥɛ̃tɑ̃ də la ʁetinə divinə nə flɑ̃bə pa də seklεʁe, e a ʒystə titʁə : la siʁkɔ̃feʁɑ̃sə ɔkylεʁə, lə puʁtuʁ sfeʁikə e la ʁɔ̃də dε kɔ̃fɛ̃z- yltimə tuʁnɑ̃ ɑ̃ sɔ̃n- episɑ̃tʁə ɛ̃kʁəvablə də tuʁnwaje syʁ la pwɛ̃tə də sa pʁynεllə, pεʁsə lə vidə kɔmə œ̃ tʁiplə klu deɡaʒɑ̃ ynə etɛ̃sεllə ebluisɑ̃ dɑ̃z- ynə ɛ̃kɔmɑ̃syʁablə, astʁonomikə e sideʁalə tʁεne dɔʁe də ɡalaktik kɔ̃stεllasjɔ̃ vεʁse kɔmə də la pudʁə kɔ̃sεptʁisə dy ʒεt sɛ̃tijɑ̃ də tu lεspasə e dɑ̃ tus lε tɑ̃ də lεɡzistɑ̃sə də djø pʁɔpylse ɑ̃ sɔ̃n- otʁə ʁwajomə : lə fiʁmame ε loʁeɔlə də lœj divɛ̃ kʁəvɑ̃ də nə puvwaʁ sə vwaʁ εtʁə sa pyʁə lymjεʁə avøɡlə də sɔ̃n- ɛ̃finite plysz- ɛ̃viziblə kə lə kœʁ də limakyle neɑ̃ !