Poeme : Solitude De Mélancoline

Solitude (de Mélancoline)
(Version « Tristesse persistante »)

3
Beati omnes qui timent Dominum
Qui ambulant in viis ejus
Labores manuum tuarum quia manducabis
Beatus es et bene tibi erit

1
Tristesse persistante
En occupante
Douce et amer
Tu es ma chair
Tu es mon être

2
Elle te rejoint tous les soirs,
Comme une compagne dans le noir,
Vous marchez main dans la main,
Sur les sentiers les chemins.

1
Tristesse persistante
Traversée lente
Ton univers
Est parralèle
A mon étoile

3
Pange, lingua, gloriosi
Corporis mysterium
Sanguinisque pretiosi
Quem in mundi pretium
Fructus ventris generosi
Rex effudit gentium

2
Elle te rejoint le matin,
Dans la rue et dans le train,
Une ombre inséparable,
Constante et inoubliable.

1
Tristesse persistante
Une fleur restante
Caduc été
Le bonheur en mai
Dénudé

2
Sur toi elle a posé sa main,
Elle te suit comme un destin,
Fidèle comme une habitude,
C’est bien elle, ta solitude !

1
Tristesse persistante
Déconcertante
Douce et amer
Ou tros gris
Recherche son coin de lumiere

3
Pange, lingua, gloriosi
Corporis mysterium
Sanguinisque pretiosi
Quem in mundi pretium
Fructus ventris generosi
Rex effudit gentium

1 : Djedje Khiter
2 : Melancoline
3 : Tupsinkant’ choir

© Djedje Khiter (1993)
© Melancoline/Djedje Khiter (Septembre 2004)

sɔlitydə (də melɑ̃kɔlinə)
(vεʁsjɔn « tʁistεsə pεʁsistɑ̃tə »)

tʁwa
bəati ɔmnə ki time dɔminɔm
ki ɑ̃bylɑ̃ ɛ̃ vjiz- əʒys
labɔʁə manyɔm tɥaʁɔm kja mɑ̃dykabi
bəatysz- ε e bənə tibi əʁi

œ̃
tʁistεsə pεʁsistɑ̃tə
ɑ̃n- ɔkypɑ̃tə
dusə e ame
ty ε ma ʃεʁ
ty ε mɔ̃n- εtʁə

dø
εllə tə ʁəʒwɛ̃ tus lε swaʁ,
kɔmə ynə kɔ̃paɲə dɑ̃ lə nwaʁ,
vu maʁʃe mɛ̃ dɑ̃ la mɛ̃,
syʁ lε sɑ̃tje lε ʃəmɛ̃.

œ̃
tʁistεsə pεʁsistɑ̃tə
tʁavεʁse lɑ̃tə
tɔ̃n- ynive
ε paʁalεlə
a mɔ̃n- etwalə

tʁwa
pɑ̃ʒə, lɛ̃ɡa, ɡlɔʁjozi
kɔʁpɔʁi mistəʁjɔm
sɑ̃ɡiniskə pʁəsjozi
kεm ɛ̃ mœ̃di pʁətjɔm
fʁyktys vɑ̃tʁi ʒənəʁozi
ʁεks efydi ʒɑ̃tjɔm

dø
εllə tə ʁəʒwɛ̃ lə matɛ̃,
dɑ̃ la ʁy e dɑ̃ lə tʁɛ̃,
ynə ɔ̃bʁə ɛ̃sepaʁablə,
kɔ̃stɑ̃tə e inubljablə.

œ̃
tʁistεsə pεʁsistɑ̃tə
ynə flœʁ ʁεstɑ̃tə
kadyk ete
lə bɔnœʁ ɑ̃ mε
denyde

dø
syʁ twa εllə a poze sa mɛ̃,
εllə tə sɥi kɔmə œ̃ dεstɛ̃,
fidεlə kɔmə ynə-abitydə,
sε bjɛ̃ εllə, ta sɔlitydə !

œ̃
tʁistεsə pεʁsistɑ̃tə
dekɔ̃sεʁtɑ̃tə
dusə e ame
u tʁo ɡʁi
ʁəʃεʁʃə sɔ̃ kwɛ̃ də lymjəʁə

tʁwa
pɑ̃ʒə, lɛ̃ɡa, ɡlɔʁjozi
kɔʁpɔʁi mistəʁjɔm
sɑ̃ɡiniskə pʁəsjozi
kεm ɛ̃ mœ̃di pʁətjɔm
fʁyktys vɑ̃tʁi ʒənəʁozi
ʁεks efydi ʒɑ̃tjɔm

œ̃ : dʒεdʒə kite
dø : məlɑ̃kɔlinə
tʁwa : typsɛ̃kɑ̃tʃwaʁ

kɔpiʁajt dʒεdʒə kitəʁ (mijə nəf sɑ̃ katʁə vɛ̃- tʁεzə)
kɔpiʁajt məlɑ̃kɔlinə slaʃ dʒεdʒə kitəʁ (sεptɑ̃bʁə dø milə katʁə)