Poeme : La Conscience

La conscience

Les mensonges
La haine qui te ronge
Les jugements
Les emportements
Le mépris
Et les railleries

Oublies ça
Ecoutes
Suis mes conseils

L’impatience
Désobéissance
Négligence
Ou l’irrévérences
Médisances
Désirs de vengeance

Suis mes conseils
Aux alentours des jardins
Je te montre le bon chemin
Qui t’appele
Je t’appele

Vanité
Le manque de respect
L’impureté
Les mauvaises pensés
Paresser
Manque de charité

Oublies ça
Ecoutes

Rien qu’une oreille

Une fleur de vie

Suis mes conseils
Entre le mal et le bien
Je te montre le bon chemin
Qui t’appele
Je t’appele
Suis mes conseils
Dans le désers prends ma main
Sur une confiance sans chemin
Qui t’appele
Je t’appele

Je suis la conscience voué
Dans ton ombre, la lumière
Je suis resté
Un ange envoyé sur terre

Je suis la conscience voué
Dans ton ombre je suis lumière
Je suis tes ailes

Suis mes conseils
Aux alentours des jardins
Je te montre le bon chemin
Qui t’appele
Je t’appele
Je t’appele
Tu m’appeles

© Djedje Khiter (Juin 1995 - Octobre 2004)

la kɔ̃sjɑ̃sə

lε mɑ̃sɔ̃ʒə
la-εnə ki tə ʁɔ̃ʒə
lε ʒyʒəmɑ̃
lεz- ɑ̃pɔʁtəmɑ̃
lə mepʁi
e lε ʁajʁi

ubli sa
əkutə
sɥi mε kɔ̃sεj

lɛ̃pasjɑ̃sə
dezɔbeisɑ̃sə
neɡliʒɑ̃sə
u liʁeveʁɑ̃sə
medizɑ̃sə
deziʁ də vɑ̃ʒɑ̃sə

sɥi mε kɔ̃sεj
oz- alɑ̃tuʁ dε ʒaʁdɛ̃
ʒə tə mɔ̃tʁə lə bɔ̃ ʃəmɛ̃
ki tapələ
ʒə tapələ

vanite
lə mɑ̃kə də ʁεspε
lɛ̃pyʁəte
lε movεzə pɑ̃se
paʁese
mɑ̃kə də ʃaʁite

ubli sa
əkutə

ʁjɛ̃ kynə ɔʁεjə

ynə flœʁ də vi

sɥi mε kɔ̃sεj
ɑ̃tʁə lə mal e lə bjɛ̃
ʒə tə mɔ̃tʁə lə bɔ̃ ʃəmɛ̃
ki tapələ
ʒə tapələ
sɥi mε kɔ̃sεj
dɑ̃ lə deze pʁɑ̃ ma mɛ̃
syʁ ynə kɔ̃fjɑ̃sə sɑ̃ ʃəmɛ̃
ki tapələ
ʒə tapələ

ʒə sɥi la kɔ̃sjɑ̃sə vue
dɑ̃ tɔ̃n- ɔ̃bʁə, la lymjεʁə
ʒə sɥi ʁεste
œ̃n- ɑ̃ʒə ɑ̃vwaje syʁ teʁə

ʒə sɥi la kɔ̃sjɑ̃sə vue
dɑ̃ tɔ̃n- ɔ̃bʁə ʒə sɥi lymjεʁə
ʒə sɥi tεz- εlə

sɥi mε kɔ̃sεj
oz- alɑ̃tuʁ dε ʒaʁdɛ̃
ʒə tə mɔ̃tʁə lə bɔ̃ ʃəmɛ̃
ki tapələ
ʒə tapələ
ʒə tapələ
ty mapələ

kɔpiʁajt dʒεdʒə kitəʁ (ʒɥɛ̃ milə nəf sɑ̃ katʁə vɛ̃- kɛ̃zə ɔktɔbʁə dø milə katʁə)