Poeme : Belo Trunfo (En Portugais)

Deixei-te adormecida
Estavas metade nua
A manha estava fria,
Encontrei-me na rua
No caminho do trabalho
Logo começei a pensar ;
Minha esposa querida
Belo trunfo da minha vida
Como teus olhos sao belos,
Da-me teu imenso amor
E teus beijos tao sinceros
Dar-te-ei minha vida
Repleta de mil prazeres
E esses teus lindos cabelos
Cobrirei de mil flores
Nesse teu corpo tao quente
Sonharei, sonhos de cores.
Teu homem, teu amante
Tenho meu coraçao ardente
Porque so penso em ti
Verdadeiramente te amo
Como nunca amei ninguém.
Deixei-te adormecida
Ja bateram as nove horas
Penso que estas acordada
Teu corpo estas lavando
Ou teu café tomando
Talvez pensando em mim.
O dia lentamente se passa
Quando chega a hora
Eu corro por ai fora
Com pressa para te encontrar
Dar-te milhoes de beijos
Satisfazer meus desejos
E toda a noite te amar.

dεksε tə adɔʁməsida
εstava mətadə nɥa
a mɑ̃a εstava fʁja,
ɑ̃kɔ̃tʁε mə na ʁɥa
no kamino do tʁabalo
lɔɡo kɔməsε a pɑ̃saʁ,
mina εspoza kəʁida
bəlo tʁœ̃fo da mina vida
komo tøsz- ɔlo sao bəlo,
da mə tø imɑ̃so amɔʁ
ə tøs bεʒo tao sɛ̃səʁo
daʁ tə ε mina vida
ʁəpləta də mil pʁazəʁə
ə esə tøs lɛ̃do kabəlo
kɔbʁiʁε də mil flɔʁə
nεsə tø kɔʁpo tao kɑ̃tə
sɔnaʁε, sɔno də kɔʁə.
tø ɔmεm, tø amɑ̃tə
tɑ̃o mø kɔʁasao aʁdɑ̃tə
pɔʁkə so pɑ̃so εm ti
vεʁdadεʁamɑ̃tə tə amo
komo nœ̃ka amε nɛ̃ɡem.
dεksε tə adɔʁməsida
ʒa batəʁam a nɔvə ɔʁa
pɑ̃so kə εstaz- akɔʁdada
tø kɔʁpo εsta lavɑ̃do
u tø kafe tɔmɑ̃do
talve pɑ̃sɑ̃do εm mim.
o dja lɑ̃tamɑ̃tə sə pasa
kɑ̃do ʃəɡa a ɔʁa
y kɔʁo pɔʁ ε fɔʁa
kɔm pʁesa paʁa tə ɑ̃kɔ̃tʁaʁ
daʁ tə milo də bεʒo
satisfaze møs dəzəʒo
ə tɔda a nwatə tə amaʁ.