Poeme : Je T’aime

Mille gouttes de mon sang
En vaudrait un dixième
Car en mon âme, ta présence tu sèmes
Et si je vivais mille ans

Un an de plus me suffirait
Pour exprimer ma flamme
Car de ton amour, je ne me défais
Et des cendres deviendrait mon âme

Si ton amour, je perdais
Au diable j’offrirai mon âme
Car sans toi, je ne serai
Et mériterai les flammes

Mais ton amour, je le mérite
Car à toi, j’offrirai zénith
Mon cœur dure granite
A toi scellé, si tu ne l’effrites

Et la veille de la veille
Où se brisera notre amour
Que mon cœur tard ne veille
En espérant ton retour

milə ɡutə də mɔ̃ sɑ̃
ɑ̃ vodʁε œ̃ dizjεmə
kaʁ ɑ̃ mɔ̃n- amə, ta pʁezɑ̃sə ty sεmə
e si ʒə vivε milə ɑ̃

œ̃n- ɑ̃ də plys mə syfiʁε
puʁ εkspʁime ma flamə
kaʁ də tɔ̃n- amuʁ, ʒə nə mə defε
e dε sɑ̃dʁə- dəvjɛ̃dʁε mɔ̃n- amə

si tɔ̃n- amuʁ, ʒə pεʁdε
o djablə ʒɔfʁiʁε mɔ̃n- amə
kaʁ sɑ̃ twa, ʒə nə səʁε
e meʁitəʁε lε flamə

mε tɔ̃n- amuʁ, ʒə lə meʁitə
kaʁ a twa, ʒɔfʁiʁε zenit
mɔ̃ kœʁ dyʁə ɡʁanitə
a twa sεlle, si ty nə lefʁitə

e la vεjə də la vεjə
u sə bʁizəʁa nɔtʁə amuʁ
kə mɔ̃ kœʁ taʁ nə vεjə
ɑ̃n- εspeʁɑ̃ tɔ̃ ʁətuʁ