Poeme : Ce Jour La Mon Fils Me Giffle

L’enfant que j’ai porte 9 mois dans mon ventre, , , , , ,
9 mois d’attente, , , , 9 mois de douleur, , , , , ,
Petit a petit, il commence a poucer, , , , , ,
Il grandis devant mes yeux, , , , , ,
Il commence a me blame, , , , , ,
Clouer a ma place sans meme me bouge, , , , , ,
Mon esprit et ma memoire paralise, , , , , ,
Enteree dans une tombe glace qui refroidisais mon corps, , , , , ,
Mon dieu que dois-je faire, , , Quite ce monde, ! ! , le laisse seul, , , , , ,
C’est mon fils unique, , Mais je me trompe ! ! ! ! ! !
C’est mon ennemie, , , ! ! ! ! !
Plus fort que ma joix a sa naissance, , , , , ,
QUE DIEU TE PARDONNE MON FILS ET MALGRE CA JE T’AIME

lɑ̃fɑ̃ kə ʒε pɔʁtə nəf mwa dɑ̃ mɔ̃ vɑ̃tʁə,
nəf mwa datɑ̃tə viʁɡylə nəf mwa də dulœʁ,
pəti a pəti, il kɔmɑ̃sə a puse,
il ɡʁɑ̃di dəvɑ̃ mεz- iø,
il kɔmɑ̃sə a mə blamə,
klue a ma plasə sɑ̃ məmə mə buʒə,
mɔ̃n- εspʁi e ma məmwaʁə paʁalizə,
ɑ̃təʁi dɑ̃z- ynə tɔ̃bə ɡlasə ki ʁəfʁwadizε mɔ̃ kɔʁ,
mɔ̃ djø kə dwa ʒə fεʁə, kitə sə mɔ̃də, ! ! , lə lεsə səl,
sε mɔ̃ fisz- ynikə, mε ʒə mə tʁɔ̃pə ! ! !
sε mɔ̃n- εnəmi, ! ! !
plys fɔʁ kə ma ʒwa a sa nεsɑ̃sə,
kə djø tə paʁdɔnə mɔ̃ fisz- e malɡʁə ka ʒə tεmə