Poeme : Papa

Ce 27 mars cela fera un an
Un an ke tu n’es plus la
Un an ke je pleur en pensan a toi
Alor kavan ce n’etai ke de la joi
Je ne comprend pa pkoi pkoi
Repon moi vien ver moi ou c moi ki vien, c moi ! ! ! !
Un per kom toi ca n’existe plu
Un homme si aiman on en voi plu
Et pourtt la souffrance ta suivi
Tout au long de ta vi
Elle te gueT
Elle t’atenD
Elle a fini par te ronger
Elle a fini par te gagner !

sə vɛ̃t- sεt maʁs səla fəʁa œ̃n- ɑ̃
œ̃n- ɑ̃ kə ty nε plys la
œ̃n- ɑ̃ kə ʒə plœʁ ɑ̃ pɑ̃sɑ̃ a twa
alɔʁ kavɑ̃ sə nətε kə də la ʒwa
ʒə nə kɔ̃pʁɑ̃ pa pkwa pkwa
ʁəpɔ̃ mwa vjɛ̃ vεʁ mwa u se mwa ki vjɛ̃, se mwa ! ! !
œ̃ pεʁ kɔm twa ka nεɡzistə ply
œ̃n- ɔmə si εmɑ̃ ɔ̃n- ɑ̃ vwa ply
e puʁt la sufʁɑ̃sə ta sɥivi
tut- o lɔ̃ də ta vi
εllə tə ɡε
εllə tatɑ̃
εllə a fini paʁ tə ʁɔ̃ʒe
εllə a fini paʁ tə ɡaɲe !