Poeme : Ulysse Sous L’eau

Tant de routes s’offrent à mes yeux
Je ne sais que choisir
Ecartelé de désir
Divergents ou fumeux
Esclave oblitéré
Ou roi de mon odyssée
Quelle malice m’habille en Ulysse ?

Tout un paquet de cyclopes
Enfume mes visions
Et des Circés interlopes
Me lestent de vison
Je porte à mon ramage
Les lambeaux de mon âge
Quelle malice
M’habille en Ulysse ?

A force de me chercher
Je me suis perdu sous l’effet
Ulysse sous l’eau
Ô ma raison déraisonne
Je ne sais comment les sirènes me nomment
Ulysse sous l’eau

Ma Pénélope pardonne
Et cueille des patiences
Pendant que je m’abandonne
A ma psyché transhumance
Qui sont ces douze archers
Sur lesquels je dois marcher ?
Quelle malice
M’’habille en Ulysse ?

A force de me chercher
Je me suis perdu sous l’effet
Ulysse sous l’eau
Ô ma raison déraisonne
Je ne sais comment les sirènes me nomment
Ulysse sous l’eau

tɑ̃ də ʁutə sɔfʁe a mεz- iø
ʒə nə sε kə ʃwaziʁ
əkaʁtəle də deziʁ
divεʁʒɑ̃z- u fymø
εsklavə ɔbliteʁe
u ʁwa də mɔ̃n- ɔdise
kεllə malisə mabijə ɑ̃n- ylisə ?

tut- œ̃ pakε də siklɔpə
ɑ̃fymə mε vizjɔ̃
e dε siʁsez- ɛ̃tεʁlɔpə
mə lεste də vizɔ̃
ʒə pɔʁtə a mɔ̃ ʁamaʒə
lε lɑ̃bo də mɔ̃n- aʒə
kεllə malisə
mabijə ɑ̃n- ylisə ?

a fɔʁsə də mə ʃεʁʃe
ʒə mə sɥi pεʁdy su lefε
ylisə su lo
o ma ʁεzɔ̃ deʁεzɔnə
ʒə nə sε kɔmɑ̃ lε siʁεnə mə nɔmɑ̃
ylisə su lo

ma penelɔpə paʁdɔnə
e kœjə dε pasjɑ̃sə
pɑ̃dɑ̃ kə ʒə mabɑ̃dɔnə
a ma psike tʁɑ̃ʃymɑ̃sə
ki sɔ̃ sε duzə aʁʃe
syʁ lekεl ʒə dwa maʁʃe ?
kεllə malisə
mabijə ɑ̃n- ylisə ?

a fɔʁsə də mə ʃεʁʃe
ʒə mə sɥi pεʁdy su lefε
ylisə su lo
o ma ʁεzɔ̃ deʁεzɔnə
ʒə nə sε kɔmɑ̃ lε siʁεnə mə nɔmɑ̃
ylisə su lo