Poème-France.com

Poeme : Maman, Maman



Maman, Maman

Maman, maman, si tu savais
Tout le mal qu’ils m’ont fait
Maman, maman ils m’ont tout pris
Tout ce qui faisait ma vie
Maman, maman, ils m’ont souillé
Agissant avec moi comme avec une prostituée
Maman, maman, j’ai bien trop mal
Pour en faire une histoire banal
Maman, maman, je veux mourir
Quitter ce monde, tout simplement partir
Maman, maman, j’ai pas voulu ça
Alors ne m’en veux pas si je part comme ça
Maman, maman, c’est mieux comme ça
Juste une choses ne m’oublies pas
William B.

PostScriptum

c’est une histoire sordide
qui pourrait arriver à mes filles


Pour mettre un commentaire

Poème en Phonétique

mamɑ̃, mamɑ̃, si ty savε
tu lə mal kil mɔ̃ fε
mamɑ̃, mamɑ̃ il mɔ̃ tu pʁi
tu sə ki fəzε ma vi
mamɑ̃, mamɑ̃, il mɔ̃ suje
aʒisɑ̃ avεk mwa kɔmə avεk ynə pʁɔstitye
mamɑ̃, mamɑ̃, ʒε bjɛ̃ tʁo mal
puʁ ɑ̃ fεʁə ynə istwaʁə banal
mamɑ̃, mamɑ̃, ʒə vø muʁiʁ
kite sə mɔ̃də, tu sɛ̃pləmɑ̃ paʁtiʁ
mamɑ̃, mamɑ̃, ʒε pa vuly sa
alɔʁ nə mɑ̃ vø pa si ʒə paʁ kɔmə sa
mamɑ̃, mamɑ̃, sε mjø kɔmə sa
ʒystə ynə ʃozə nə mubli pa