Poeme : Une Minute De Silence

Juste une minute de silence
Pour te dire ce que je pense,
Que de cet amour fou
Comme un lien entre nous,

Ecouté doucement
Le silence en nous même,
Retrouver la mémoire
Renouer avec notre histoire,

Alors chut, d’un doigt sur la bouche
Ressentir les mots qui nous touchent,
Qui nous éclaire notre solitude
En nous ôtant nos servitudes,

Ecouter tout ce qu’il reste de nous
Qui nous fait tenir debout,
Nos pensées les plus profondes
D’une humeur vagabonde,

Faire une minute de silence
Pour un amour en latence,
Comme unique réponse
Dire que jamais l’on renonce,

W. L.
23/07/2016

ʒystə ynə minytə də silɑ̃sə
puʁ tə diʁə sə kə ʒə pɑ̃sə,
kə də sεt amuʁ fu
kɔmə œ̃ ljɛ̃ ɑ̃tʁə nu,

əkute dusəmɑ̃
lə silɑ̃sə ɑ̃ nu mεmə,
ʁətʁuve la memwaʁə
ʁənue avεk nɔtʁə istwaʁə,

alɔʁ ʃy, dœ̃ dwa syʁ la buʃə
ʁəsɑ̃tiʁ lε mo ki nu tuʃe,
ki nuz- eklεʁə nɔtʁə sɔlitydə
ɑ̃ nuz- otɑ̃ no sεʁvitydə,

əkute tu sə kil ʁεstə də nu
ki nu fε təniʁ dəbu,
no pɑ̃se lε plys pʁɔfɔ̃də
dynə ymœʁ vaɡabɔ̃də,

fεʁə ynə minytə də silɑ̃sə
puʁ œ̃n- amuʁ ɑ̃ latɑ̃sə,
kɔmə ynikə ʁepɔ̃sə
diʁə kə ʒamε lɔ̃ ʁənɔ̃sə,

dubləve. εl.
vɛ̃t- tʁwa slaʃ zeʁo sεt slaʃ dø milə sεzə