Poeme : Obsession

La plaie suppure
Le génie tale
Sortent les blessures
Me rendent animale.

J’ai mal à l’âme
A mon ami mâle à
Cause de la brulure
Des doigts de l’homme aux gitanes.

Tu pues le vice
Avide de malice
L’heure du supplice
Sonne ma matrice.

Évades toi de là
Sens le froid en moi
Coupe le son létal
La vision fatale de
L’homme du rempart.

Anesthésiée le sang ralenti
Tel un serpent immobile
Fixe le temps infini
Fixation, fixation
Obsession.

Le cerveau en roue libre
Se remplit comme se vide
Ralentit, ralentit.
Intoxique mon air Infantile
Le poison toujours actif domine.
Lâche, lâche mais regardes toi !

la plε sypyʁə
lə ʒeni talə
sɔʁte lε blesyʁə
mə ʁɑ̃de animalə.

ʒε mal a lamə
a mɔ̃n- ami malə a
kozə də la bʁylyʁə
dε dwa də lɔmə o ʒitanə.

ty pɥ lə visə
avidə də malisə
lœʁ dy syplisə
sɔnə ma matʁisə.

evadə twa də la
sɑ̃s lə fʁwa ɑ̃ mwa
kupə lə sɔ̃ letal
la vizjɔ̃ fatalə də
lɔmə dy ʁɑ̃paʁ.

anεstezje lə sɑ̃ ʁalɑ̃ti
tεl œ̃ sεʁpe imɔbilə
fiksə lə tɑ̃z- ɛ̃fini
fiksasjɔ̃, fiksasjɔ̃
ɔpsesjɔ̃.

lə sεʁvo ɑ̃ ʁu libʁə
sə ʁɑ̃pli kɔmə sə vidə
ʁalɑ̃ti, ʁalɑ̃ti.
ɛ̃tɔksikə mɔ̃n- εʁ ɛ̃fɑ̃tilə
lə pwazɔ̃ tuʒuʁz- aktif dɔminə.
laʃə, laʃə mε ʁəɡaʁdə- twa !