Poeme : Une Histoire

Dans une cage sans barreaux comme un oiseau sans ailes
Mon esprit sans vie comme une marionnette sans ficelle
Le cœur ouvert comme le tabac qu’on assèche à un fil
Seul dans ce monde comme Robinson sur son île

Je rigole comme quand famine cri mon ventre
Je bois de l’alcool comme un buvard absorbe l’encre
Je fume la pipe comme le feu fume les vies sur son passage
Je vieilli aussi vite qu’une avalanche qui produit un ravage

Mon navire arrive à présent au bord de la cascade
Moi qui aimait la chaleur tout comme la grenade
Je vais bientôt devenir froid comme une pierre tombale
Quand j’effectuerai la chute merci de jouer des cymbales

Comme un capitaine je garderai la tête haute sur mon navire
Comme la lune lors d’une éclipse doucement je vais partir
Comme une claque mon histoire sera racontée aux enfants
Comme une hyène je rigolerai quand sera venu le moment

dɑ̃z- ynə kaʒə sɑ̃ baʁo kɔmə œ̃n- wazo sɑ̃z- εlə
mɔ̃n- εspʁi sɑ̃ vi kɔmə ynə maʁjɔnεtə sɑ̃ fisεllə
lə kœʁ uvεʁ kɔmə lə taba kɔ̃n- asεʃə a œ̃ fil
səl dɑ̃ sə mɔ̃də kɔmə ʁɔbɛ̃sɔ̃ syʁ sɔ̃n- ilə

ʒə ʁiɡɔlə kɔmə kɑ̃ faminə kʁi mɔ̃ vɑ̃tʁə
ʒə bwa də lalkɔl kɔmə œ̃ byvaʁ absɔʁbə lɑ̃kʁə
ʒə fymə la pipə kɔmə lə fø fymə lε vi syʁ sɔ̃ pasaʒə
ʒə vjεji osi vitə kynə avalɑ̃ʃə ki pʁɔdɥi œ̃ ʁavaʒə

mɔ̃ naviʁə aʁivə a pʁezɑ̃ o bɔʁ də la kaskadə
mwa ki εmε la ʃalœʁ tu kɔmə la ɡʁənadə
ʒə vε bjɛ̃to dəvəniʁ fʁwa kɔmə ynə pjeʁə tɔ̃balə
kɑ̃ ʒefεktɥəʁε la ʃytə mεʁsi də ʒue dε sɛ̃balə

kɔmə œ̃ kapitεnə ʒə ɡaʁdəʁε la tεtə-otə syʁ mɔ̃ naviʁə
kɔmə la lynə lɔʁ dynə eklipsə dusəmɑ̃ ʒə vε paʁtiʁ
kɔmə ynə klakə mɔ̃n- istwaʁə səʁa ʁakɔ̃te oz- ɑ̃fɑ̃
kɔmə ynə iεnə ʒə ʁiɡɔləʁε kɑ̃ səʁa vəny lə mɔmɑ̃