Poeme : Le Chemin

Il me suffit d’un arbre, un chateau fort
La jolie place d’un village ancien
Le soleil, la nature qui s’endort
Pour que cette envie d’t’écrire me vient

Alors je grimpe une haute falaise
D’où je devine mille chemins
N’aie crainte, point de malaise
J’y distingue brumeux le mien

il mə syfi dœ̃n- aʁbʁə, œ̃ ʃato fɔʁ
la ʒɔli plasə dœ̃ vilaʒə ɑ̃sjɛ̃
lə sɔlεj, la natyʁə ki sɑ̃dɔʁ
puʁ kə sεtə ɑ̃vi dtekʁiʁə mə vjɛ̃

alɔʁ ʒə ɡʁɛ̃pə ynə-otə falεzə
du ʒə dəvinə milə ʃəmɛ̃
nε kʁɛ̃tə, pwɛ̃ də malεzə
ʒi distɛ̃ɡ bʁymø lə mjɛ̃