Poeme : L’effroi
L’effroi
La solitude me pèse
Cherche quelqu’un à qui parler
La solitude synthèse
Cherche le nous pour mieux aller
La solitude m’opprime
Adieux les amours virtuels
La solitude me comprime
Adieu l’oxygène essentiel
La solitude m’attriste
Bonjour notre mélancolie
La solitude persiste
Bonjour l’impudente folie
La solitude me blesse
Salut étalon de mes nuits
La solitude déesse
Salut le bonheur qui s’enfuit
La solitude me hante
Au revoir fantômes émois
La solitude nous trempe
Au revoir soleil de mon foie.
Cherche quelqu’un à qui parler
La solitude synthèse
Cherche le nous pour mieux aller
La solitude m’opprime
Adieux les amours virtuels
La solitude me comprime
Adieu l’oxygène essentiel
La solitude m’attriste
Bonjour notre mélancolie
La solitude persiste
Bonjour l’impudente folie
La solitude me blesse
Salut étalon de mes nuits
La solitude déesse
Salut le bonheur qui s’enfuit
La solitude me hante
Au revoir fantômes émois
La solitude nous trempe
Au revoir soleil de mon foie.
Eleonord
Pour mettre un commentaire
Poème en Phonétique
la sɔlitydə mə pεzə
ʃεʁʃə kεlkœ̃ a ki paʁle
la sɔlitydə sɛ̃tεzə
ʃεʁʃə lə nu puʁ mjøz- ale
la sɔlitydə mɔpʁimə
adjø lεz- amuʁ viʁtɥεl
la sɔlitydə mə kɔ̃pʁimə
adjø lɔksiʒεnə esɑ̃sjεl
la sɔlitydə matʁistə
bɔ̃ʒuʁ nɔtʁə melɑ̃kɔli
la sɔlitydə pεʁsistə
bɔ̃ʒuʁ lɛ̃pydɑ̃tə fɔli
la sɔlitydə mə blεsə
saly etalɔ̃ də mε nɥi
la sɔlitydə deεsə
saly lə bɔnœʁ ki sɑ̃fɥi
la sɔlitydə mə-ɑ̃tə
o ʁəvwaʁ fɑ̃toməz- emwa
la sɔlitydə nu tʁɑ̃pə
o ʁəvwaʁ sɔlεj də mɔ̃ fwa.
ʃεʁʃə kεlkœ̃ a ki paʁle
la sɔlitydə sɛ̃tεzə
ʃεʁʃə lə nu puʁ mjøz- ale
la sɔlitydə mɔpʁimə
adjø lεz- amuʁ viʁtɥεl
la sɔlitydə mə kɔ̃pʁimə
adjø lɔksiʒεnə esɑ̃sjεl
la sɔlitydə matʁistə
bɔ̃ʒuʁ nɔtʁə melɑ̃kɔli
la sɔlitydə pεʁsistə
bɔ̃ʒuʁ lɛ̃pydɑ̃tə fɔli
la sɔlitydə mə blεsə
saly etalɔ̃ də mε nɥi
la sɔlitydə deεsə
saly lə bɔnœʁ ki sɑ̃fɥi
la sɔlitydə mə-ɑ̃tə
o ʁəvwaʁ fɑ̃toməz- emwa
la sɔlitydə nu tʁɑ̃pə
o ʁəvwaʁ sɔlεj də mɔ̃ fwa.