Poeme : Bien-Être

Oui, je suis bien
Je me leve le matin
Je me brosse les dents
Je bois du thé
Je lis dans le journal
Des nouvelles excitantes
Je vais à mon bureau en bus
Suspendu comme des chauves-souris
Je saute par-dessus le cadavre du bébé
Qui vient de naître sur le trottoir
Je suis bien
Le sang jusqu’au genoux
Le sang t’arrose le visage
Est-ce un visage ou une masque ?
En changeant les masques je marche
J’entends les nouvelles des explosions
J’oublis les promesses que je t’ai donné
Je te fais encore des promesses
Tout autour mille champignons poussent
Depuis le matin un pic
En picorant le crâne que il prend pour un bois
Prolonge le jour.

Rabindra Sarkar
Traduit de l’assamais
Par Binod Kumar Gogoi

ui, ʒə sɥi bjɛ̃
ʒə mə ləvə lə matɛ̃
ʒə mə bʁɔsə lε dɑ̃
ʒə bwa dy te
ʒə li dɑ̃ lə ʒuʁnal
dε nuvεlləz- εksitɑ̃tə
ʒə vεz- a mɔ̃ byʁo ɑ̃ bys
syspɑ̃dy kɔmə dε ʃovə suʁi
ʒə sotə paʁ dəsy lə kadavʁə dy bebe
ki vjɛ̃ də nεtʁə syʁ lə tʁɔtwaʁ
ʒə sɥi bjɛ̃
lə sɑ̃ ʒysko ʒənu
lə sɑ̃ taʁozə lə vizaʒə
ε sə œ̃ vizaʒə u ynə maskə ?
ɑ̃ ʃɑ̃ʒɑ̃ lε mask ʒə maʁʃə
ʒɑ̃tɑ̃ lε nuvεllə dεz- εksplozjɔ̃
ʒubli lε pʁɔmesə kə ʒə tε dɔne
ʒə tə fεz- ɑ̃kɔʁə dε pʁɔmesə
tut- otuʁ milə ʃɑ̃piɲɔ̃ puse
dəpɥi lə matɛ̃ œ̃ pik
ɑ̃ pikɔʁɑ̃ lə kʁanə kə il pʁɑ̃ puʁ œ̃ bwa
pʁɔlɔ̃ʒə lə ʒuʁ.

ʁabɛ̃dʁa saʁkaʁ
tʁadɥi də lasamε
paʁ binɔd kymaʁ ɡɔɡwa