Prose : Réalité

Peu importe ce que je dis
Et ce que je ne dis pas…
Le souffle est coupé
…
Et la nuit a assez durée
J’attends le jour et sa lumière
Fin de la douleur…

Je n’ai point décider
De ce que je ressens…
J’appelle sans bruit car la voix me fuit

Sans espoir le silence devient un refuge
L’absence se montre cruel
Et le vide remplit la vie…

pø ɛ̃pɔʁtə sə kə ʒə di
e sə kə ʒə nə di pa…
lə suflə ε kupe
…
e la nɥi a ase dyʁe
ʒatɑ̃ lə ʒuʁ e sa lymjεʁə
fɛ̃ də la dulœʁ…

ʒə nε pwɛ̃ deside
də sə kə ʒə ʁəsɛ̃…
ʒapεllə sɑ̃ bʁɥi kaʁ la vwa mə fɥi

sɑ̃z- εspwaʁ lə silɑ̃sə dəvjɛ̃ œ̃ ʁəfyʒə
labsɑ̃sə sə mɔ̃tʁə kʁyεl
e lə vidə ʁɑ̃pli la vi…